جامعه پویا -دختری دارم 4 ساله. میخواهیم اتاق خوابش را جدا کنیم اما نگرانیم که از لحاظ روانی تحت فشار قرار بگیرد. زندگی مشترک من و همسرم آرام و رابطهمان هم با دخترمان خوب است. آیا 4 سالگی سن خوبی برای این کار است؟ راهنمایی کنید.
مخاطب گرامی، سن خاصی برای جدا کردن اتاق خواب کودک توصیه نمیشود ولی هرچه در سنین پایینتر باشد، بهتر و راحتتر است و کودک واکنش کمتری دارد. مسلما همه کودکان در برابر تغییراتی مثل ترک شیر و پوشک و به خصوص جدا شدن از اتاق والدین، مقاومت میکنند و چالش دارند که موضوعی طبیعی است و آسیبهای روحی این تغییرات با آگاهی و مدیریت صحیح والدین میتواند به حداقل برسد.
حواستان به احساس امنیت کودک باشد
اصرار کودک برای بیتوته در اتاق والدین، صرفا برای رسیدن به امنیت بیشتر و مقاومت در برابر جدایی به دلیل کاهش احساس امنیت است که در موضوع جداسازی، حداکثر تلاش باید به تامین امنیت کودک منجر شود. همچنین در خصوص جدا کردن اتاق کودک، ضرورت دارد والدین هم صدا و منسجم باشند و این جدایی تصمیم مشترک والدین باشد و دو صدایی نباشد که مثلا مادر اصرار به اتاق جدا برای کودک داشته باشد ولی پدر آن را ضروری نداند! اینگونه دوگانگی، آسیبها را افزایش میدهد و کار را مشکل میکند.
کودک را از لحاظ روانی آماده کنید
همچنین ضرورت دارد کودک چهار ساله مطابق درک و آگاهی از نظر ذهنی با گفت وگوی سازنده برای این تغییر ناگهانی آماده شود و بدون ایجاد آمادگی روحی، اتاقش جدا نشود. اگر زمینهسازی و آمادگی روحی در کودک ایجاد نشود، ممکن است جدایی را تنبیه خود تلقی کند و این الگو هم احساس ناامنی و هم مقاومت را در کودک افزایش میدهد. یکی از موارد موثر در زمینهسازی برای جدایی کودک از والدین، مشاهده اتاق خواب کودکان همسن فامیل است. چنانچه در میان اطرافیان تان کودک همسال فرزندتان اتاق مستقل دارد، سعی کنید کودک شما اتاق همسال خود را مشاهده کند تا در این خصوص تشویق شود و احساس نکند فقط وی از پدر و مادرش جدا شده است. همچنین تزیین اتاق کودک با تصاویر مورد علاقه وی، استفاده از چراغ خواب مناسب و بستن نمادهایی که ترس کودک را باعث میشود، مثل لوله بخاری و ... هم توصیه میشود. بهتر است در اتاق کودک قبل از جدایی او، بیشتر حضور داشته باشید و حتی شام و ناهار هم صرف کنید تا کودک در کنار والدین با اتاق جدیدش انس بگیرد.
مادر در روزهای اول کنار کودک بخوابد
بعد از رعایت همه موارد امنیت بخش، لازم است روزهای اول، مادر هنگام خوابیدن کودک کنار او باشد و بعد از به خواب رفتن او، اتاق را ترک کند و چنان چه شب بیدار شد و به اتاق والدین آمد، باید مجدد او را به اتاق خودش برگرداند و تا دوباره به خواب رفتن، کنارش بماند. فراموش نکنید اگر مصمم به جدایی کودک نباشید و گاهی فرصت دهید در اتاق شما بخوابد، مشکل زیاد میشود.
نویسنده : عبدالحسین ترابیان| کارشناس ارشد روان شناسی