نکاتی مهم برای پیشگیری از آبله میمونی

جامعه پویا -با توجه به شناسایی اولین نمونه آبله میمونی در کشور به بررسی علایم، راه های انتقال و نکات پیشگیری از این بیماری پرداختیم
با اعلام وضعیت هشدار در جهان راجع به شیوع بیماری آبله میمونی، همه ما می‌دانستیم که بالاخره میزبان این مهمان ناخوانده در کشورمان خواهیم بود. بالاخره دو شب گذشته خبر ابتلای یک خانم 34 ساله در ایران به آبله میمونی منتشر شد. با توجه به خطر گسترش این بیماری در کشور، به بررسی نکات پیشگیری کننده برای مقابله با آبله میمونی خواهیم پرداخت.

اولین قدم آگاهی راجع به این بیماری است . بنابراین بسیار مهم است که نشانه‌های این بیماری را بشناسیم.

   علایم اولیه

تب و لرز، سردرد، دردهای عضلانی، خستگی و بی‌حالی و تورم غدد لنفاوی از شایع‌ترین علایم آبله میمونی است.

   علایم پوستی

معمولا یک تا سه روز بعد از بروز علایم اولیه، علایم پوستی به صورت لک وسپس تاول ظاهر می‌شود. بثورات پوستی 95 درصد روی صورت،75 درصد روی کف دست و پا و 30 درصد روی دستگاه تناسلی ظاهر می‌شود و حتی در برخی موارد می‌تواند غشاء  مخاط دهانی را هم درگیر کند.

   انتقال انسان به انسان

آبله میمونی برای مدت زیادی در هوا باقی نمی‌ماند و معمولاً طی تنفس کوتاه در فضای مشترک از طریق هوا منتقل نمی‌شود. این بیماری از طریق تماس مستقیم با بثورات پوستی،تماس جنسی،  در زمان تنفس در فاصله بسیار نزدیک و از طریق مادر به جنین انتقال خواهد یافت.

    انتقال از محیط آلوده

در ابتدا تصور می‌شد این بیماری از طریق تماس با محیط و وسایل آلوده منتقل نشود اما پزشکان در آخرین توصیه‌های خود، می‌گویند که آبله میمونی از طریق تماس لباس یا ملافه‌های آلوده  ممکن است  منتقل شود.

    انتقال حیوان به انسان

انتقال از حیوان به انسان ممکن است از طریق گاز گرفتن یا چنگ انداختن، مصرف گوشت شکاری، تماس مستقیم با مایعات و مدفوع حیوانات یا تماس غیرمستقیم از طریق بسترهای آلوده رخ دهد.

    پیشگیری با شستن دست‌ها

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها در آمریکا اعلام کرده است که شست‌وشوی مرتب دست‌ها با آب و صابون یا مایع ضدعفونی کننده، استفاده از تجهیزات ویژه حفاظتی هنگام پرستاری از افراد مبتلا به آبله میمونی، پرهیز از مصرف گوشت‌هایی که به خوبی پخته نشده‌اند، فاصله‌گذاری با حیوانات وحشی و بیمار، پرهیز از لمس گوشت حیوانات وحشی، استفاده نکردن از وسایل افراد مشکوک به بیماری آبله میمونی و پرهیز از تماس نزدیک با افراد مبتلا به بیماری می‌تواند خطر ابتلای آبله میمونی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

    اگر مشکوک به آبله میمونی بودیم، چه کنیم؟

اگر علایم آبله میمونی را داشتید باید بدانید این بیماری مانند کرونا قدرت سرایت بالایی ندارد پس در قدم اول آرامش خود را حفظ کنید.
در قدم بعدی از تماس نزدیک با افراد خودداری و خود را قرنطینه کنید، دست‌های خود را مرتب با آب و صابون بشویید و به پزشک مراجعه کنید.