جامعه پویا -سامان صفاری متولد 30 شهریور 1366 است، سامان صفاری در سریال روزهای آبی نقش بردیا را بر عهده دارد
او در یکی از روستاهای نزدیک یزد و بزرگ شده این شهر در رشته جهانگردی تحصیل کرده اما همزمان کلاس های بازیگری را گذرانده است، جسته و گریخته بازی می کند و به گفته خودش در دوران زندگی هنری اش به شکل لاک پشتی حرکت کرده اما از جایگاهش به شدت راضی است.
سامان صفاری بعد از بازی در چند کار سینمایی به تلویزیون روی آورد و بعد از بازی در سریال دلدادگان در سریال خانه امن نقش آفرینی کرد.
خراسان نوشت: او که بازی در آثاری همچون سقوط آزاد، شیار 143، سایه بان، سامورایی در برلین و پارادایس را در کارنامه اش دارد با بازی در سریال دلدادگان به کارگردانی «منوچهر هادی» به شهرت رسید. او همچنین در سریال خانه امن نقش پیام را بازی می کرد. سامان صفاری بعد از بازی در سریال خانه امن به سریال روزهای آبی پیوست و نقش بردیا جوان عاشق پیشه و پر شر وشوری را بازی می کند که همسرش ساره با بازی ویدا جوان به خاطر پدرش و خواهر و برادرش مجبور می شود عروسی را بهم بزند. گفت و گویی با سامان صفاری را اینجا بخوانید
شنیده ام کار در شرایط شیوع کرونا برای گروه سازنده سخت بود، ابتدا از بازی در این شرایط بگویید.
بسیار شرایط سختی بود، خودم درگیر کرونا شدم و در 20 روز تا یک ماه از زندگی ام درگیر بدترین بیماری ممکن بودم. ما در اوج کرونا کار کردیم و خوشحالم که بعضی ها سریال «خانه امن» را دوست دارند و برخی هم ممکن است دوست نداشته باشند ولی تمام تلاش خود را برای تولید این سریال به بهترین شکل ممکن کردیم. خیلی تلاش کردم نقشی را بازی کنم که مردم نمونه آن را ندیده اند و شخصیت جدیدی است. همین که مردم در خیابان مرا پیام صدا می زنند و دیگر برای شان امیر «دلدادگان» نیستم نشان می دهد که با شخصیت من ارتباط برقرار کرده اند.
وقتی بازی به شما پیشنهاد داده شد تفاوت امیر، یک مامور مخفی یا نفوذی در یک شبکه مفسد اقتصادی در «دلدادگان» با کاراکتر پیام، نفوذی «خانه امن» را در چه دیدید؟
اگر کاراکتر پیام «خانه امن» نزدیک به امیر «دلدادگان» بود، بازی نمی کردم. امیر مامور مخفی بود و حتی پدر و مادرش فکر می کردند بیکار است. وظیفه او پیدا کردن باندهای پولشویی بود و راه رفتن، نگاه و صحبت کردن و ابراز احساساتش با پیام فرق می کرد. پیام همان اول به تابان می گوید که عاشقش است و پیشنهاد ازدواج می دهد و کلی کار اشتباه می کند. امیر و پیام 2 دنیای متفاوت دارند. یکی از نکات جذاب سریال این است که تو آدم مطلقاً خوبی را نمی بینی و همه کاراکترها خاکستری هستند. کاراکتر پیام هم در مخاطب تردید ایجاد کرده که آیا تابان را می خواهد یا نه؟ آیا قرار است به ماموران یا به ثمین کمک کند یا نه؟ این ها سریال را جذاب کرده و فارغ از کلیشه است.
انتقادپذیر هستید؟
صد درصد. شما وقتی وارد یک تریبون می شوید و در معرض دید هستید باید منتظر تمام پس لرزه های این اتفاق هم باشید. در فیلمی بازی می کنی و اسکار می گیری اما سال بعد به تو تمشک می دهند و این ذات هنر و سلیقه است.
در چند سال اخیر کم کم دارید در نقش های مامور مخفی یا نفوذی بازی می کنید و این خطر وجود دارد که کلیشه شوید، قبول دارید؟
هیچ ایرادی ندارد که یک بازیگر در فضای اکشن، یک بازیگر در فضای پلیسی، دیگری در نقش های عاشقانه، آن یکی در نقش های عصبی و طغیانگر یا مهربان مورد علاقه تعدادی کارگردان باشد. «خانه امن» شاید آخرین تجربه من در نقش های امنیتی باشد.
بعضی ها معتقدند، برخی همکاران جوان بازیگرتان با رابطه وارد این حرفه شده اند ولی شما این گونه ورود نکردید، درست است؟
من لاک پشتی ترین ورود به حرفه بازیگری را داشتم یعنی همین الان هم به شبکه نمایش خانگی ورود نکرده ام. در حرفه ما هم پارتی بازی وجود دارد،
مگر در شغل ها و حیطه های کاری دیگر وجود ندارد؟شما که این قدر به بازی علاقه داشتید چرا در رشته جهانگردی تحصیل کردید؟
در 18 سالگی در دانشگاه هنر قبول نشدم و جهانگردی خواندم و در کنارش کلاس های بازیگری را گذراندم. بازیگر مثل ورزشکاری می ماند که با تمرین می تواند وارد زمین شود، باید فیلم و سریال ببینید و کتاب بخوانید تا بر دانش تان افزوده شود. نصیحتی به نسل جوان بکنم که این قدر درباره دیگران صحبت نکنند و انرژی نگذارند که فلانی چهره دارد یا پدرش فلانی است. به نظرم با صبوری تلاش کنند خودشان را بالا بکشند، 10 جا پارتی بازی می شود ولی یک جا نمی شود.
شما در فیلم «شیار 143» بازی کردید اما دیده نشدید.
من در «شیار 143» یکی از نقش های اصلی را بازی کردم ولی بعد از 7 سال یک عده متوجه شدند که من همانی بودم که کاراکتر یونس را بازی کردم. قبول دارم حضورم در عرصه بازیگری کم رنگ بوده ولی در دنیا این گونه نیست، می گردند می بینند فلان بازیگر چه کسی است و با او مصاحبه می کنند. حرفم این است که وقتی شما (خبرنگار) حمایت کنید سبب دیده شدن بازیگر می شوید.
از جایگاهی که آهسته طی کردید، چقدر راضی هستید؟
از این که مردم از بازی ام راضی هستند، خیلی خوشحالم و این کار مرا در بازیگری سخت می کند. به شدت از جایگاهم راضی هستم یعنی بیشتر از آن چه فکرش را می کردم، جلوتر هستم و معتقدم باید سرعتم کمتر باشد. بازیگری کار سختی است و خدا را شکر می کنم که 2 فیلم سینمایی در نوبت اکران دارم و قدردان آدم هایی هستم که برای رسیدنم به این جایگاه به من کمک کردند.
سقفی را برای بازی خودتان در نظر گرفته اید؟
در عرصه بازیگری تمرین می کنم چون 2 شاخه متفاوت از کار را باید یاد بگیرم، اصلاً به دنبال سقف بازیگری نیستم و کوچک ترین اتفاق در بازیگری رویای من و برایم جذاب است.