جامعه پویا-امین تارخ بازیگر پیشکسوت و خوش استایل ایرانی که این روزها با سریال آقازاده دوباره بر سرزبانهاست. از خاطراتی می گوید که با این سریال پرمخاطب که در نمایش خانگی پخش می شود دارد.
امین تارخ در سریال «آقازاده» نقش حاج‌رضا تهرانی را بازی می‌کند. او مردی متدین و اخلاق‌مدار است که قدرت باعث نشده ریشه‌های اخلاقی و اعتقادی‌اش خشک شود. حاج‌رضا قطب مثبت داستان و درمقابل دکتر بحری (مهدی سلطانی) است؛ دو هم‌رزم که یکی آلوده قدرت و مناسبات سیاسی شده و دیگری از وسوسه‌های ثروت و سیاست به‌سلامت عبور کرده است.
بیشتر بخوانید: ناگفته های مهم امین حیایی از سریال آقازاده و پسرش دارا حیایی
یکی از دلایل مهمی که باعث می‌شود شخصیت حاج‌رضا شکل کلیشه‌ای نگیرد، بازی خوب تارخ است. از بازیگری با سابقه و تجربه او البته جز این انتظار نمی‌رود. با این بازیگر درباره سریال «آقازاده» شخصیت حاج‌رضا و مسائل دیگر گفت‌وگو کرده‌ایم.
حاج‌رضا در سریال آقازاده هم در ظاهر و اصولا، بسیار قابل دفاع، پاکدست و دوست‌داشتنی است، اما به‌گونه‌ای طراحی شده که شاید در اجرا برای تماشاچی نوعی سوءتفاهم ایجاد کند. گاهی تماشاگر به‌حدس‌هایی که می‌زند، رجوع می‌کند و گمان می‌برد که شاید این‌گونه نباشد و نتیجه به شکل دیگری رقم بخورد.
*مهم‌ترین ویژگی پدرانه حاج‌رضا برای فرزندش چیست و چرا او اینقدر در موقعیت‌های مختلف آرام است؟
پدر بودن حاج‌رضا مسئولیت و تعهدی برایش خلق می‌کند که باعث می‌شود یک الگو باشد. درنتیجه وقتی پسر گرفتار مخمصه‌ای می‌شود، او گرفتار آن مخمصه نمی‌شود. یکی از ویژگی‌های این شخصیت، آرام‌بخشی او درباره پسر است.
بیشتر بخوانید: بیوگرافی کامل پردیس پور عابدینی بازیگر نقش راضیه (مانلی) در سریال آقازاده
حامد (سینا مهراد) جوان است و به اقتضای سن‌وسالش واکنش‌های دارد، پس کسی باید او را آرام کند و آرامش‌بخش باشد. نقش پدرانه حاج‌رضا را اینجا می‌بینیم. نقشی که برخاسته از اعتقاد است و همین است که باعث آرامش می‌شود.
*کدام یک از سکانس‌هایی که بازی کردید، تاثیر بیشتری روی شما داشت؟ سکانسی وجود داشت که حس‌وحال خوبی به آقای تارخ منتقل کند؟
چند سکانس بود که رغبت بازیگر را بر می‌انگیخت؛ یکی از این سکانس‌ها بین من یعنی حاج‌رضای قصه با مهدی سلطانی( بحری) بود. سکانسی که درعین رفاقت عمیقی که بین‌مان وجود داشت، حمایت غریبی هم از بحری می‌کنم و نشان‌دهنده این است که رفاقت ناگسستنی است. این برای من جذابیت زیادی داشت.
دو نفر رو در روی هم قرار گرفته، اما درپایان رفاقت درپیش می‌گیرند و حتی حاج‌رضا به‌گریه می‌افتد که چرا رفیق و همسنگرش به چنین مخمصه‌ای گرفتار شده است. برایم چالش‌برانگیز بود که این شخصیت در ابتدای سکانس، حتی دست به تحقیر می‌زند، اما درپایان چنان دلسوزی می‌کند که اشک‌ریزان از صحنه خارج می‌شود.
بیشتر ببینید: سکانس های پخش نشده از لعیا زنگنه درسریال آقازاده + فیلم
یک سکانس هم با نیما داشتم که آن هم جذاب و دوست‌داشتنی بود. حتی فکر می‌کنم که میانه این سکانس باید جای پایان آن را می‌گرفت. درواقع برای آقای عنقا (تهیه‌کننده و نویسنده سریال) هم مثال زدم که رفتار نیما مثل شخصی است که سطلی پر از آب در دست دارد و هربار مقداری از آن را به‌سمت حاج‌رضا می‌پاشد، اما حاجی با کاسه‌ای آب، تنها چندقطره به‌سمت او می‌ریزد؛ یک‌جور تلنگر!
نیما آنقدر ادامه می‌دهد که آبی درسطل نمی‌ماند، اما حاج‌رضا با کاسه روی سرش می‌زند و برنده ماجرا می‌شود. درست مثل کسی که خوب بازی می‌کند و به‌موقع و در جایش به‌طرف مقابل سیلی می‌زند. به‌نظرم آن شکلی که ما سکانس را گرفتیم اگر تغییر می‌کرد، جذاب‌تر بود.
برگرفته از روزنامه فرهیختگان