جامعه پویا -بازیگری یعنی نبوغ و خلاقیت فردی با كمی چاشنی تكنیک در خلق موقعیت و لحظه، این نكته طَیب و طاهری است كه بارها در تحلیل‌های مختلف به آن اشاره كردم. بازیگر زمانی می‌تواند از عهده نقشی كه به او سپرده شده است، به درستی و مطابق با یک استاندارد خارج شود كه براساس نبوغ و خلاقیت فردی‌اش پیش برود و درک درستی نسبت به شخصیتی كه قرار است به او جان ببخشد داشته باشد.
اگر بازیگر بتواند این نكته را به درستی فهم كند، بعد از آن هر نقشی را كه بخواهد می‌تواند خلق كند، ولی یک اما هم وجود دارد؛ این كه بازیگر چه قدر بر روی دانش و سواد خود برای خلق این لحظه كار می‌كند؟ چه قدر به دنبال تجربه‌های متفاوت است؟ بازیگری كه مطالعه نداشته باشد و به روز نبیند و نشنود و دائما در حال به روزرسانی فهم و اندیشه خود نباشد، از این قافله جا می‌ماند و تبدیل به یک بازیگر كلیشه‌ای می‌شود، علاوه بر این نكته پشتكار و تلاش هم لازمه موفقیت است.
برای نوشتن درباره زخم كاری صبر می‌كنم تا از نیمه عبور كند، چون هنوز قصه شكل نگرفته است. اما در دو قسمت اخیر نمی‌توان رعنا آزادی ور را نادیده گرفت! بازیگری كه در طی سال‌های اخیر تجربه‌های زیادی به دست آورد و در اینجا در یک حضور جدی و باشكوه شخصیت سمیرا را به طرز شگفت‌انگیز و باور نكردمی، جان می‌بخشد.
بیشتر بخوانید : عکس های دیده نشده ای از سریال زخم کاری
سمیرا همان لیدی‌مكبث اثر جذاب و جاودانه شكسپیر است كه او را در قالب رعنایی می‌بینیم كه مقتدر است و در قتل دانكن با مَردش شریک می شود. رعنا آزادی‌ور در اینجا نبوغ و خلاقیت و تجربه‌اش را برای باور پذیر شدن این شخصیت به كار گرفته و به طرز ماهرانه‌ای، این جهان حاكم بر تفكر لیدی مكبث؛ را در تهران امروز در قالب كاراكتر سمیرا به تصویر می‌كشد. زنی با اقتدار و پرصلابت و در عین حال اسیر احوالات روانی و درونی است و هم مادر به شدت عجیب و هم همسری افسار گسیخته با تمام ویژگی‌های لیدی مكبث است.
این حضور او از برآیند تجربه‌های متفاوتش در عرصه بازیگری است، از فائزه مارمولک تا سمیرا #زخم_كاری خیلی سال گذشته اما این اقتدار با شكوه و از روی تجربه و تعقل شكل گرفته است، بازیگری كه خود را از نو ساخته است و به دنبال كشف تجربه‌های جذاب‌تر است و این یعنی موفقیت برای یک بازیگر.
نویسنده : سام بهشتی ، منتقد