جامعه پویا -گیاه آویش از جمله گیاهانی است که در دسته نعناع قرار می‌گیرد. این گیاه پرخاصیت از دیرباز در میان ایرانیان طرفدار زیاد داشته و به دلیل خواص فوق‌العاده‌اش بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
گیاه آویش در ترکی به کهلیک اوتی، درکردی به آنخ یا هه زوه معروف است. در رودبار گیلان هم به آن پلنگ مشک می گویند.
در تحقیقاتی که در سال 2014 انجام گرفته است مشخص شده در میان دم‌نوش ها گیاه اسطوخودوس و آویش دو گیاهی هستند که اثرات ضد التهامی بر روی بیماری‌های ناشی از باکتری دارند. البته در این تحقیق مشخص شده آویش اثر ضد التهابی قوی‌تری دارد.
بیشتر بخوانید: توصیه های طب سنتی برای جلوگیری از بیماری و سرماخوردگی در پاییز
آویش در کجای ایران می‌روید
آویش تقریبا در همه جای ایران می‌روید، در استانهای کردستان، آذربایجان، شیراز، همدان، قزوین و سیستان و بلوچستان می‌روید. بنابراین تهیه این گیاه پرخاصیت چندان سخت نیست
خواص آویشن
آویشن علاوه بر اینکه خواص ضد باکتری دارد برای پوست بسیار مفید است. جالب است بدانید بسیاری از کرم‌های ضد چروک و صاف کننده پوست صورت از آویش استفاده می‌شود. آویش در بیماری‌های التهابی پوست مانند اگزما نیز کار برد دارد و استفاده از آن روی پوست می‌تواند بسیار مفید باشد.
از دیگر خواص آویش درمان دستگاه گوارش است. دردهای معده که ناشی از ورود باکتری به معده باشد با آویش مهار می‌شود. از آنجایی که آویش باعث کاهش فشار خون می‌شود در درمان بیماری فشار خون نیز بسیار مفید است. یکی دیگر از فواید آویش خاصیت ضد درد آن است. دردهای دوران قاعدگی معمولا با آویش مهار می‌شود. درمان برونشیت های خفیف، سرماخوردگی و عفونت ریه با آویش میسر است. چرا که آویش یک خلط‌آور قوی است.
یکی دیگر از خواص آویشن درمان بیماری‌های روده است. درمان اسهال و از بین رفتن عفونت از خواص آویشن است. این گیاه که تب گرمی دارد و ضد میکروب و باکتری است در درمان انواع عفونت بدن بسیار موثر است. نوشیدن دو فنجان آویشن در پاییز و زمستان بسیار توصیه شده است. همچنین می‌توانید بعد از غذایی که تب سردی دارد از آویشن استفاده کنید. آویشن برای تقویت سیستم ایمنی بدن نیز مفید است چرا که این گیاه مقدار زیادی پتاسیم دارد که در سیستم ایمنی بدن بسیار موثر است.
بیشتر بخوانید: خواص گیاه اسطوخودوس چیست و چه تاثیری برپوست دارد
چه کسانی نباید آویش استفاده کنند
تاکنون در مورد عارضه‌ی جانبی ناشی از مصرف مقادیر خوراکی آویشن یا فرآورده‌های وابسته، گزارشی داده نشده است، ولی ممکن است در موارد معدودی، دردهای شکمی را ایجاد نماید و یا باعث گرفتگی موقتی گردد. از عوارض جانبی این گیاه حالت تهوع، استفراغ، سردرد، گیجی و تشنج میباشد. التهاب پوست در اثر تماس آویشن نیز گزارش شده است.
بیشتر بخوانید: انیسون چیست و چه خواص درمانی دارد
در خوردن آویشن نباید زیاده‌روی کرد، زیرا باعث بروز آلبومین درادرار می‌شود. همچنین مصرف آویشن برای زنان حامله و باردار توصیه نمی‌شود. مقدار مصرف عادی آن برای افراد بالای یک سال، ۶- ۳ گرم برگ خشک، در یک نوبت و روزی ۳- ۱ مرتبه تکرار این مقدار میباشد. افراد کم‌تر از یک سال، ۱- ۵/۰ گرم از گیاه یا معادل آن از فرآورده‌های آویشن را روزی چند مرتبه می‌توانند مصرف کنند. هم چنین، میزان مصرف تنتور آن، ۴۰ قطره تا سه بار در روز از این مقدار برای بزرگسالان و تا یک ششم این مقدار، برای افراد زیر یک سال، مناسب است. مصرف شربت‌های مختلف، بر حسب دستور کارخانه‌ی سازنده است. از مصرف روغن فرار آویشن به صورت خوراکی باید خودداری کرد و آن را فقط به صورت استعمال خارجی به کار برد.
بخش سلامت جامعه پویا همواره توصیه می کند قبل از اینکه با دم‌نوش‌ها بخواهید بیماری را درمان کنید حتما با پزشک خود مشورت کنید چرا که ممکن است دچار حساسیت یا تداخل دارویی شوید.