جامعه پویا - ترانه علیدوستی از همان ابتدای حضورش در سینما با انتخابهای خوبش ، کم کاری‌اش و جدیتش در نقش آفرینی نشان داد می‌خواهد به عنوان یک بازیگر مطرح در سینمای ایران شناخته شود و بماند. مرور عناوین غالب فیلمهای دهه‌ی هشتاد علیدوستی هوش این بازیگر را به ما نشان می دهد: «من ترانه پانزده سال دارم» ، «شهر زیبا»، «چهارشنبه سوری»، «کنعان»، «شیرین»، «تردید» و «درباره الی».
فیلم نیوز نوشت: علیدوستی دهه نود را با فیلم خاص و نمادین «پذیرایی ساده» شروع کرد. لیلا بنا به جهان فیلم شخصیتی با گذشته ای مبهم است و باید با رفتارهای خودش شخصیت و گذشته‌اش را به تماشاگر معرفی کند.علیدوستی در دومین همکاریاش با مانی حقیقی از پس این مهم بر آمد.غزل «آسمان زرد کم عمق» نقشی پیچیده بود. علیدوستی حضور متافیزیکی این شخصیت را در بازی‌اش جاری کرد.
علیدوستی در فیلم «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» نقشی متفاوت را ایفا کرد. زنی بی‌پروا که در تضاد با خانواده ای سنتی قرار می‌گیرد و چالش‌های حضورش موقعیتی پیچیده را رقم می‌زند.
ترانه سینمای ایران با حضور در سریال «شهرزاد» در نقش اصلی خوش درخشید و محبوب مردم هم شد. بازی در مقابل بازیگران توانایی مثل علی نصیریان و شهاب حسینی قدرتی مضاعف می‌طلبید. علیدوستی یکی از معدود بازیگران سریال بود که در دو نفره‌هایش با علی نصیریان همپای این بازیگر بزرگ نقش آفرینی می‌کرد. سرمایه علیدوستی چشمهایش است. او به خوبی می‌تواند روح کاراکترها را در چشمانش بریزد. نگاه‌های توٲم با احترام، انزجار، عشق ، حیا و جسارت او در این سریال قدرت بازیگری‌اش را نشان می‌داد.
علیدوستی پس از دو نقش متفاوت در «مادر قلب اتمی» و «استراحت مطلق» بار دیگر با اصغر فرهادی همکاری کرد. رعنای «فروشنده» شاید سخت‌ترین نقش زندگی او باشد. زنی آسیب خورده که مورد تجاوز قرار گرفته و با سکوتش می‌خواهد کاری کند که همسرش نسبت به این واقعه واکنشی نشان دهد. و وقتی شوهر به مرور شأن و شخصیت خودش را له شده می‌بیند، رعنا روبروی او می‌ایستد. سکوت و بازی با چشمها و خفقانی که در چهره علیدوستی وجود دارد، رعنا را برای ما ملموس و باورپذیر می‌کند.
ترانه علیدوستی بازیگری با نقشهایی ماندگار، بازیهایی عالی و متناسب و کارنامه‌ی قابل احترام است. بازیگری که با هر نقش‌‌آفرینی تازه جلوه‌هایی تازه از توانایی‌هایش را به مخاطبان سینمای ایران هدیه می‌کند.