جامعه پویا - تشخیص میوه رسیده و شیرین از میوه کال کمی سخت است اما روش هایی دارد. تشخیص طالبی شیرین هم مستثنی نیست.
یک طالبی رسیده باید رنگ زرد متمایل به طلایی داشته باشد. اگر به پوست طالبی دقت کنید رنگ برخی از آنها زرد مایل به سبز است. این طالبیها معمولاً نرسیده هستند.
طالبی رسیده به هیچ عنوان پوست صافی ندارد. در واقع اگر پوست طالبی صاف باشد، یعنی به درستی نرسیده است و احتمالاً مزه شیرین و خوبی هم ندارد.
قسمت پایین و انتهای طالبی تازه باید کمی نرم باشد. زمانی که به این بخش از طالبی دست میزنید، باید کمی به داخل متمایل شود. اگر این قسمت از میوه خیلی خشک و سفت باشد، یعنی طالبی هنوز به طور کامل نرسیده است.
در قسمت انتهای طالبی یک دایره دکمهای شکل وجود دارد. برای تشخیص طالبی رسیده از کال باید این قسمت را به بینی خود نزدیک کنید و خوب بو بکشید. اگر عطر و بوی شیرینی از این بخش از طالبی به مشامتان خورد، پس باید بدانید که طالبی کاملاً رسیده و شیرین است.
طالبی رسیده نباید ساقه داشته باشد. در واقع زمانی که طالبی به خوبی میرسد، خودش به طور طبیعی از ساقه جدا میشود.
سنگین بودن طالبی نشان دهنده آبدار بودن آن است. در زمان انتخاب طالبی سعی کنید آنهایی را انتخاب کنید که وزن سنگینتری دارند.
نکته دیگری که باید برای تشخیص طالبی رسیده از کال به آن دقت کنید، رنگ خطوط روی طالبی است. خطوط روی یک طالبی رسیده و تازه سبز روشن و کم رنگ است. هر چقدر این خطوط تیرهتر باشد، یعنی زمان بیشتری در فروشگاه مانده و کهنه است.
و در پایان بخش انتهای طالبی که قبلاً به ساقه متصل بوده باید کمی حالت تو رفته داشته باشد. این موضوع نشان میدهد که طالبی خودش بهطور کامل رسیده و از ساقه جدا شده است. معمولاً طالبی نباید به دست کشاورز از ساقه جدا شود. بنابراین اگر انتهای ساقه طالبی رو به بیرون باشد، یعنی به اندازه نرسیده و زود و دستی برداشت شده است.