جامعه پویا- عباس غزالی، بازیگر که مهمان تلفنی برنامه «پنجشنبه جمعه» رادیو ایران بود، در گفتگوی تلفنی با منصور ضابطیان درباره حال و روز فعلی اش گفت: در ایام قرنطینه کرونا به سر می برم. مثل خیلی ها که جدی گرفته اند و جدی هم هست. از این فرصت استفاده می کنم و سریالی را که روی آنتن دارم تماشا می کنم. سریالی است به نام «شاهرگ» که فیلمبرداری آن در تابستان 98 و قبل از کرونا آغاز شد و قرار بود برای ماه رمضان برسد. اما به کرونا خوردیم و مجبور شدیم دو ماه و نیم فیلمبرداری را متوقف کنیم.
وی افزود: کار به ماه رمضان نرسید اما همین که کار را از سر گرفتیم، پیک دوم کرونا شد و با استرس و شرایط وحشتناک سریال را تمام کردیم و بلافاصله هم روی آنتن رفت.
بازیگر «وضعیت سفید» در پاسخ به اینکه تا به حال دوست داشته است جای شخص دیگری باشد، اظهار کرد: نه واقعا. چون هیچ وقت اهل قیاس کردن نبوده ام. فکر می کنم این باعث شده است که به این سوال اینطور جواب بدهم که دوست دارم جای خودم باشم و بهترین خودم را اجرا کنم.
غزالی در پاسخ به این پرسش که اگر پرنده بودی دلت می خواست چه پرنده ای باشی، توضیح داد: خیلی سوال باحالی است. چون در واقع از کودکی انواع و اقسام پرندگان در خانه ما بود. پدر مرحومم عاشق پرندگان بود. از طوطی و کاسکو و مینا و سره و کفتر گرفته تا مرغ عشق و انواع پرندگان را در خانه داشتیم. داستان هایی هم داشت. مادرم حساسیت داشت به پرندگان و این تقابل از کودکی برای ما جالب بود. پدرم هم خیلی رعایت این موضوع را می کرد. دلم می خواست مرغ عشق باشم.
وی درباره اینکه تا به حال به نام فامیلی اش فکر کرده است، گفت: بله به این موضوع فکر کرده ام که چرا نام فامیلی ام غزالی است. نتیجه اینطور بود که غزالی است دیگر. از قدیم الایام غزالی بوده است و من هم از غزالی ها بوده ام. به واسطه نام فامیلی ام در دوران تحصیل همیشه پا به توپ بوده ام و من را غزال تیزپا صدا می کردند.