جامعه پویا - بهاره رهنما با انتشار عکسی از دوران جوانی‌اش درباره زیبایی که از دست رفته و آرامش روزهای میانسالی صحبت کرد.
بهاره رهنما در این دلنوشته توصیه کرده‌است که زنها شهامت داشته باشند. او با انتشار این عکس نوشته است :
برای سفر قهرمانی زیبایان ابدی سرزمینم:
خیلی جوان بودم بارها زنان زیبایی راکه در نیمه دوم عمرشان میدیدم برایم عجیب بود که عکس های گذشته و جوانی شان را اغلب در کیف هایشان داشتند و دوست داشتند با بقیه به اشتراک بگذارند ،زیبایی که در گذر زمان گاه هنوز ردی از آن در صورت و چشم هایشان بود ونوعی حسرت و غم ناشی از گذشت زمان و از دست دادن طراوت جوانی در صدایشان و...
این روزها به بهانه عکسی که در سریال گیسو از گذشته من نیاز بود رجوعی به آلبوم های عکس قدیمی کردم و برایم عجیب بود که جای حسرت و آه ،لبخند شیرین و شیطنت آمیزی به گوشه لبم نشست و احساس بسیار خوشایندی از بودنم در اکنون ...
امروز حیفم آمد این حس زیبا را با دخترهای جوان و زنان بیشماری که به لطف خدا از دوست دارانم هستند و حتی آنها که با لباس دشمنی پیگیر شب و روزم هستندشریک نشوم:
من حس می کنم همه ما باید طوری سفر قهرمانی را پیش ببریم که اگر عمری باقی ماند،در نیمه دوم عمر به سمت آرامش و طمانینه ای حرکت کنیم که خواست حقیقی روح ما باشد.
تا با طیب خاطر پذیرای ساحل امن نیمه دوم عمرمان باشیم ، نوع سفر زندگی ما و دستاورد های برداشت شده ما از تصمیمات و کاشت های سال های جوانی باید چنان باشد که چیزی بیش از زیبایی یا جوانی از دست رفته حالمان را خوش کند،گرچه من قول میدهم اگر خودتان رادوست داشته باشید و از عزت نفستان مراقبت کنید سال ها بعد احساس فقدان یا از دست رفتن جوانی یا زیبایی به آرامش و وقاری با معنا بدل خواهد شد و در گذر از سال های عمر نه تنها جای خالی زیبایی و جوانی گذشته را حس نمیکنید بلکه زیبایی عمیق و بیشتری را اغشته با آرامش و آگاهی در آغوش میگیرید و خدا را بابت بودن در زمان حال شکر میگویید!
پس جان دل هایم تصمیم های جوانیتان را برای شادی نیمه دوم عمر جدی بگیرید با شهامت و بدون ترس و بی نقاب خود خودتان باشید تا شفافیت و زنانگی،زیبایی و عزت نفستان را ابدی کند،زیبایان ابدی من دوستتان دارم و هزار و چهارصدی مستقل و شاد برایتان آرزو دارم .
پی نوشت: کاش در سال های موثر عمرمان از سرزمین های تاریخ گذشته سفرکنیم ، حتی با ابهام و ترس اما با امید و نهراسیدن از شکست و قدم گذاشتن از ناشناخته ها سفر و تغیر را آغاز کنیم وهرگز رکود را بر اساس منفعت و ترس انتخاب نکنیم!
براستی که زندگی یعنی همین:سفر!