جامعه پویا- هسپریدین (Hesperidin) یک ترکیب شیمیایی با شناسه پابکم ۱۰۶۲۱ است که در پوست سفید میوه های مرکبات(پرتقال،لیمو) یافت میشود.
به طور طبیعی ترکیب در گیاهان با خواص آنتی اکسیدان است. بیوفلاوونوئیدها همچنین ارائه رنگ و طعم و عطر به گیاهان. هسپریدین را می توانید در برخی مواد غذایی خاص یا به عنوان مکمل های غذایی. در حالی که هسپریدین و دیگر بیوفلاوونوئیدها مشابه معمولا به عنوان ویتامین P اشاره شده، وبه طور طبیعی در بدن وجود ندارند شما فقط می توانید آن را از طریق مواد غذایی و یا مکمل های مصنوعی دریافت کنید. قبل از استفاده از مکمل هسپریدین مشورت با پزشک خود برای تعیین ایمنی آن برای شرایط بهداشتی بسیار ضروری است.
بیوفلاوونوئیدها همراه با ترکیب روتین کمک می کند از بدن خود را از شرایط مانند سرطان، مشکلات گردش خون و بیماری های قلبی محافظت کنید .هسپریدین به عنوان تسهیل شکل گیری ویتامین c پیچیده، که پشتیبانی از عملکرد سیستم ایمنی بدن سالم است.
ترکیب هسپریدین و دیگر بیوفلاوونوئیدها مانند diosmin، کمک می کند تا کتر به بواسیر و هموروئید مبتلا شوید. همچنین به عنوان یک درمان بالقوه برای جلوگیری از پیشرفت هیپوگلیسمی است. با توجه به مطالعه 2004 در "مجله تغذیه. هسپردین در درمان یا پیشگیری از اختلالات مختلف از جمله دیابت و کلسترول بالا مفید است. مصرف توصیه شده روزانه هسپریدین برای بزرگسالان 10 تا 25 میلی گرم است. اما قطعا باید قبل از هر کاری با پزشک مشورت کنید.
تاثیر هسپردین روی قند و چربی
این دارو همچنین می توان روی شاخص های قند و چربی تاثیر بسیاری بگذارد و برای کسانی بدنشان مقاوم به انسولین است بسیار مفید است.
یک تیم علمی در دانشگاه علوم پزشکی ایران تحقیقی روی این ترکیب شیمیایی انجام دادند که نشان می دهد این دارو روی بیمارانی با انسولین مقاوم بسیار موثر است.
براساس این تحقیق ، تاثیر مکمل یاری با هسپریدین بر شاخصهای قند و چربی، غلظت انسولین و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو،یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور انجام گرفت.
محمد محمدی، شهریار اقتصادی، محمدرضا وفا، ایرج حیدری، مسعود صالحی، عصمت شیربیگی، حامد محمدی در دانشگاه علوم پزشکی ایران مطالعاتی روی مکمل یاری با هسپریدون انجام دادند که نتایج جالبی از آن به دست آمد. در نتیجه تحقیق این گروه پزشکی آمده است:
دیابت یکی از رایجترین بیماریهای مزمن است و بهعنوان یک مشکل عمده سلامت عمومی در جهان مطرح میشود. این مطالعه با هدف بررسی اثر هسپریدین بر شاخصهای قند و چربی، غلظت انسولین و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شده است.
نتایج یک تحقیق علمی
تعداد 45 بیمار مبتلابه دیابت نوع 2 در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسو کور شرکت کردند. گروه مداخله (23 نفر) 500 میلیگرم مکمل هسپریدین و گروه کنترل (22 نفر) 500 میلیگرم دارونما روزانه به مدت 8 هفته مصرف نمودند. نمونه خون و پرسشنامه یاد آمد خوراک در ابتدا و انتهای مطالعه گرفته شد و سطوح قند خون ناشتا، انسولین، هموگلوبین A1c، تری گلیسرید، کلسترول تام، HDL-C، LDL-C و مقاومت به انسولین اندازهگیری و مقایسه شد. تجزیه و تحلیل آماری دادهها در نرمافزار SPSS و با استفاده از آزمونهای Independent t test و Paired t test صورت گرفت.
مکمل یاری با هسپریدین در گروه مداخله باعث ایجاد کاهش معنیداری در غلظت قند خون ناشتا (04/0p=) و هموگلوبین A1c (02/0p=) در مقایسه با گروه کنترل گردید. همچنین در گروه دریافتکننده هسپریدین افزایش معنیداری در سطوح انسولین سرم (01/0p=) و کاهش قابلتوجهی در غلظت کلسترول تام (04/0p=) بعد از مداخله مشاهده شد، درحالیکه تغییر چشمگیری در گروه دارونما در ابتدا و انتهای مطالعه وجود نداشت.
این مطالعه نشان داد که مصرف هسپریدین میتواند منجر به کاهش سطوح قند خون ناشتا، هموگلوبین A1c و کلسترول تام و افزایش غلظت انسولین سرم در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 شود.