جامعه پویا- اگر در سرخوشی بسیار زیادی به سر می‌برید و می خواهید مدام تحرک داشته باشید و لباسهای بسیار شاد می‌پوشید و این سرخوشی همچنان با شماست و از فرط خوشی به سمت شلختگی می‌روید قطعا دچار شیدایی هستید.
اختلال افسردگی - شیدایی همان بیماری یا به بیان بهتر، اختلال دوقطبی است که این روزها خیلی افراد از آن رنج می‌برند و خلق و خوی آنها مدام از حالتی به حالت دیگر تغییر می‌کند. در این اختلال ذهنی و راونی، فرد بیمار دو مرحله افسردگی و شیدایی را در زندگی خود تجربه می‌کند. با آن در ادامه بیشتر آشنا شوید.
این اختلال‌ها در صورتی که درمان نشوند کیفیت زندگی فرد را بشدت کاهش می‌دهند. اختلال افسردگی ـ شیدایی یا دوقطبی اختلالی است که ممکن است ورود به هر فاز آن هفته‌ها تا ماه‌ها طول بکشد.
بیشتر بخوانید: اختلال شخصیت وسواس جبری چیست و چه علایمی دارد
شادی علامتی از افسردگی
خوش‌بینی، شادی یا هیجان زیاد را همه انسان‌ها در زندگی شان تابع عواملی تجربه می‌کنند اما شکل بیمارگونهٔ چنین علایمی «شیدایی» را در ما شکل می‌دهد و در مقابل زمانی‌که احساس بدبینی و درماندگی می‌کنیم، هیجان‌رفتار ما بیانگر «افسردگی» است و نسبت به انتظارهای خود و هرآنچه که پیرامون خود می‌بینیم، بی‌علاقه و غمگین می‌شویم. در افسردگی همانند یک «سرماخوردگی روانی»، انرژی آزاد فروکش کرده‌است. اما در شیدایی، افراد بسیار تلقین‌پذیر می‌شوند، پیشنهادهای دیگران را به‌راحتی می‌پذیرند و با ساده‌دلی رفتار می‌کنند. فردی که در حالت شیدایی است، تصویر درستی از موقعیت واقعی ندارد مثلاً ممکن است درست در زمانی‌که او را از کار برکنار کرده‌اند به خریدهای غیرضروری پرهزینه روی آورد.
بیشتر بخوانید: به چه کسانی خودشیرین می گویند و این افراد چه خصوصیاتی دارند
خیلی خوب ،خیلی بد
همچنین قضاوت قاطعانه‌ای دربارهٔ دیگران دارد مثلاً اطرافیان خود را به دو گروه خیلی خوب و خیلی بد تقسیم می‌کند و همه چیز را سیاه و سفید می‌بیند. به عبارتی فردی که صبح خیلی بد بوده‌است، ناگهان عصر همان روز در گروه خیلی خوب قرار می‌گیرد که علت آن برخی اختلالات در زیست شیمیایی مغز و اعصاب است. افراد افسرده نیز اطرافیان خود را به دو گروه سیاه و سفید تقسیم می‌کنند، اما آنها به‌سادگی شناخت خود را دربارهٔ دیگران تغییر نمی‌دهند و همیشه در ذهنشان مردمانی خوب و مردمان دیگر بد می‌مانند. در شیدایی با وجود پُرکاری فرد در انجام کارها، نمی‌توان به آسانی تمرکز کرد و کارها را به انتها رساند و در این معنی، انرژی آزاد هدر می‌رود. اگر چه افراد شیدا به دلیل انرژی آزاد افزایش یافته، دچار «پرش افکار»، افکار مسابقه‌ای و درهم ریختگی تصاویر هیجان رفتاری هستند
بیمار لباس‌هایی با رنگ روشن می‌پوشد و با شدت یافتن بیماری ظاهرش نامرتب می‌شود. بیماران مانیک دچار پُرفعالیتی اند که منجر به خستگی جسمی می‌شود. همچنین به آسانی کارها را ناتمام رها می‌کنند و کار جدیدی را شروع می‌کنند و به اصطلاح حواس‌پرت‌اند.
علایم شیدایی
خواب و اشتها غالباً کاهش می‌یابد و میل جنسی بالایی وجود دارد. بیمار حراف شده زیاد و سریع صحبت می‌کند که نشان دهنده سرعت بالای تولید فکر است که فشار کلام نامیده می‌شود. حرکت سریع و پرش‌های چشمان و دائماً گم کردن موضوعات و رشته سخن، نیز گویای همین امور است. با شدید شدن بیماری، پَرِش افکارپدید می‌آید. بسیاری از بیماران ولخرج می‌شوند. بیماران هیجان زده و ممکن است تحریک پذیر باشند؛ و گاهی اشتها نیز افزایش پیدا می‌کند.
افکار خودبزرگ‌بینی شایع است؛ مثلاً ممکن است خود را رهبر، پیامبری مذهبی، منتخبی خاص یا اندیشمندی جهت راهنمایی مسئولان کشور بداند. گاهی دچار هذیان گزند و آسیب می‌شود و فکر می‌کند دیگران به دلیل اهمیتش قصد توطئه علیه او را دارند. هذیان‌ها اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند. توهم هم در موارد شدید ایجاد می‌شود که با خلق هماهنگ است و در طول زمان دچار تغییر می‌شود.
بینش همواره مختل است و بیمار دلیلی برای جلوگیری از افکار خودبزرگ بینی یا محدود کردن ولخرجی خود نمی‌بیند. او به ندرت خود را بیمار می‌داند و نیازی به درمان احساس نمی‌کند.